Vanmorgen had ik weer al de chance van de wereld. Voor één keer dat ik de vroege trein van half zeven neem. Ja ik weet het, je moet een beetje gek zijn om op dat uur al op de trein te zitten. Maar bon, ik had goede voornemens vandaag en toegegeven ik had ook nog wat extra tijd nodig om nog even in de GB Express binnen te springen, kwestie van geen ganse dag zonder eten te moeten overleven.
Voor ik de trein opstapte was ik ondanks het vroege uur toch al meteen lekker wakker, vanwege de vrieskou. Gelukkig was het lekker warm op de trein. Ik koos me een mooi plekje uit, rap even door de krant bladeren om dan te kunnen beginnen aan dat overheerlijk ochtenddutje van een half uur, zalig! Althans dat was het plan. Helaas hebben de drie meest marginale foorwijven uit onze regio daar anders over beslist. Coldplay loeihard op mijn MP3-speler kon me zelfs niet redden. Nee, ik werd gedwongen te luisteren naar verhalen over wollen sjalen, de laatste nieuwtjes uit de Flair, de verkoop van de villa van de Pfaffs en de zoveelste scheiding-erfenis-familie-kwestie... Pfff...
In Zwitserland bestaat er zoiets als "stille wagons". Het wordt hoog tijd dat er ook hier in België werk gemaakt wordt van dergelijke wagons, of beter nog volledige treinen. Je hebt het waarschijnlijk wel al gemerkt dat ik het de laatste tijd meer en meer lastig heb met het pendelen. En ik moet dit nog zo’n 32 jaar gaan volhouden... Iemand enige tips??? :-)
Ik zal dan maar eens naar onderstaand nummerke luisteren, daarvan wordt ik 's morgens altijd vrolijk! Ik denk niet dat het het originele clipke is, maar dat doet er niet zo toe...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten