Met de trein is het altijd een beetje reizen. Of soms net niet. Zoals gisteren. Oké als er al eens wat vertragingen zijn (alles binnen 10 minuten zien ze bij de NMBS trouwens niet als vertraging, fijn voor mensen die maar 5 minuten hebben om over te stappen en een aansluiting moeten halen...). Ik kan er zelfs mee leven als er eens een trein wordt afgeschaft. Maar dan liefst niet zoals gisteren.
Onze trein vertrekt normaal gezien om 17u38 in het centraal station. Om pakweg 17u36 krijgen we volgende mededeling te horen : "Opgelet, voor de reizigers spoor 1 : de P-trein met bestemming Aarschot Tongeren is hedendage uitzonderlijk afgeschaft." Op zich niets bijzonders ware het niet dat de trein met dezelfde bestemming maar met ommetje langs Leuven om 17u34 vertrekt. Het gevolg... je kon nog net deze trein zien wegrijden. En voor de rest "tirez votre plan!". Tja, van communicatie hebben ze duidelijk geen spek gegeten bij de NMBS. Allicht kunnen ze vandaag weer 100 klachten bij vinken bij de ombudsdienst.
Ik hoorde later op de avond nog iemand het verhaal vertellen van iemand wiens trein gewoon niet gestopt was in het station waar hij normaal wel zou moeten stoppen. Goe bezig...
Stilaan overweeg ik om een bestseller te schrijven. Want eigenlijk twijfel ik er geen seconde aan dat als ik alle verhalen/avonturen van pendelaars zou bundelen, dat dat absoluut als zoete broodjes zou verkopen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Je moet het positief bekijken: elke dag een beetje avontuur en spanning: ga ik thuis geraken of niet?
ja tis waar, zo moet je het best bekijken... maar dat lukt niet elke dag :-)
Een reactie posten